لیلیان ؛ قالی دستباف ارمنی های ایران
توریسم آنلاین : تاکنون اسم لیلیان به گوشتان خورده ؟ لیلیان اسم یک قالی زیباست . قالی که در روستای تاریخی لیلیان می بافند.
در قرن دهم هجری بخشی از ارامنه به دستور شاه عباس صفوی به جلفای اصفهان مهاجرت کردند و سپس در برخی روستاهای استان مرکزی ساکن شدند. «لیلیان» همانطور که از اسمش هم پیداست، یکی از همین روستاهاست که میزبان ارامنه مهاجر شد.
به گزارش همشهری آنلاین ، روستایی در 17کیلومتری شهرستان خمین در استان مرکزی با جمعیتی حدود 500نفر. با گذشت سال‌ها، ارامنه این منطقه از خود آثاری مانند کلیسا، مدرسه و آرامستان به‌جا گذاشتند اما در این بین قالی لیلیان، همان که به قالی ساروق پهلو می‌زند، شهرت جهانی یافت. ارمنی‌ها در بافت این نوع قالی از رنگ‌های طبیعی و نقشه منحصر به فرد استفاده می‌کنند.
تمایز قالی‌های لیلیان در مهارتی بود که قالیبافان ارمنی به‌ویژه بانوان داشتند. گرچه این روزها دیگر ارمنی‌ها در روستا ساکن نیستند، اما این مهارت را از خود به‌جا گذاشتند و قالی لیلیان که شهرت جهانی دارد، همچنان بافته می‌شود.
قالی لیلیان گره خاصی با یک پود ضخیم و فشرده دارد. از سوی دیگر، رنگرزی قالی‌ها 100درصد با رنگ‌های طبیعی انجام می‌شود. استفاده از پشم مرغوب با رنگرزی گیاهی باعث می‌شود قالی مخملی به‌نظر بیاید. کسی خبر ندارد ارمنی‌های روستای لیلیان، قالیبافی را از کجا یاد گرفته‌اند.
اما می‌دانیم که قدمت قالیبافی در استان مرکزی به صدها سال پیش برمی‌گردد. بر فرض اینکه قالیبافی را از ایرانی‌ها یاد گرفته باشند، در بستر مناسب، مهارتی به آن اضافه کردند که هنر قالی لیلیان را از دیگر قالی‌ها متمایز می‌کند قالی لیلیان معمولا در ابعاد 9 یا 12متری بافته می‌شود و نقشه قالی را ارمنیان بیشتر از نقاشان ارمنی الهام گرفتند و برخی را هم خودشان با ترکیب گل، پیچ، ماهی و نقشه حوضی ابداع کردند.
طرح‌های متداول قالی لیلیان، طرح شاخ‌بزی، گل‌پنبه‌ای، گلدانی افشان و ماهی است. سر ترنج میانی که در وسط فرش قرار می‌گیرد به شکل طاووس است و طرح‌های دیگر مثل شاخ‌بزی مابقی قالی را پر می‌کند.مهارت قالیبافی لیلیان اکنون چشم انتظار ثبت در زمره میراث ناملموس است.